Op 10 september van dit jaar verscheen het nieuwste album van het Engelse duo The Future Sound of London (Brian Dougans en Garry Cobain) met als titel ¨Cascade 2020¨. Op dit album worden nummers van de klassieker ¨Lifeforms¨ uit 1994 in een nieuw jasje gestoken. Het resultaat is net als het origineel weer verbluffend en maakt het ambient techno geluid meteen weer springlevend en actueel. Dit is mijn ode aan The Future Sound of London!
Hoe het begon
Brian Dougans en Garry Cobain ontmoeten elkaar eind jaren ´80 van de vorige eeuw aan de Universiteit van Manchester. Op dat moment had Brian Dougans al een wereldhit op zak met het nummer Stakker Humanoid onder zijn pseudoniem Humanoid.
Samen beginnen ze muziek te maken en in 1991 starten ze hun nieuwe project genaamd The Future Sound of London. Het eerste album wat ze onder deze naam uitbrengen is het album ¨Accelerator¨. Het nummer Papua New Guinea wordt in 1992 een grote hit en levert een leuke som geld op om te investeren in nieuwe apparatuur.
Met het verdiende geld konden er Akai S1000 samplers en andere spullen worden gekocht om hun geluid verder te perfectioneren. Als tussendoortje werd in 1993 het album ¨Tales of Ephidrina¨ uitgebracht onder de pseudoniem Amorphous Androgynous. Er wordt met ambient muziek gespeeld en dat smaakt de heren blijkbaar naar meer. Het aansluitende project wat volgt is de single Cascade, een veertig minuten durend nummer opgedeeld in zes stukken. Ondanks de lange duur lukt het om in de Top 30 van de Britse hitlijsten door te breken.
In 1994 komt het album ¨Lifeforms¨ uit en de recensies van de muziekjournalisten waren laaiend enthousiast. Twee cd´s vol met de meest bizarre elektronische geluiden gemixt met kabbelende beekjes, exotische vogels en andere oerwoudgeluiden plus natuurlijk de meest schitterende melodieën maken dit een album wat tot op de dag van vandaag nog steeds niet is overtroffen. Iedereen vroeg zich af hoe ze deze muziek in Godsnaam konden maken en welke wiet ze wel niet moesten roken om zulke muzikale fantasieën te verwezenlijken. Als je nog nooit naar dit album hebt geluisterd, raad ik je dit zo snel mogelijk aan wel te doen.
Met de komst van het Internet in de eerste Europese huishoudens bracht The Future Sound of London in 1994, net na Lifeforms, het album ¨ISDN¨ uit. Dit album is de registratie van een project waarbij de muziek live via een ISDN-verbinding werd verzonden. Revolutionair voor die tijd. De toon van het album was duisterder en ritmischer dan ¨Lifeforms¨. Cobain vond dat dit album helaas niet hun muzikale visie geheel kon waarmaken door het gebrek aan betere (of nog niet bestaande) apparatuur.
Met het in 1996 uitgekomen album ¨Dead Cities¨ stapte The Future Sound of London weer in een nieuwe richting en werden house/techno-elementen meer geïntegreerd in hun nummers.
Nummers die het in die tijd ontzettend deden waren ¨My Kingdom" en het breakbeat klinkende ¨We Have Explosives¨.
Het laatste nummer verscheen ook op de soundtrack van de geweldige PSX game wipE'out" 2097 gemaakt door de Engelse ontwikkelstudio Psygnosis. Voor deze supersnelle sci-fi arcade racer maakten The Future Sound of London ook nog een nieuw zweverig techno nummer met de titel ¨Landmass¨.
De jaren daarna werd het stiller rondom The Future Sound of London, mede door gezondheidsproblemen van Garry Cobain.
Pas in 2002 brengen de heren weer nieuwe muziek uit, maar dan onder het al eerder gebruikte pseudoniem Amorphous Androgynous. De albums ¨The Issness¨ en ¨Alice in Ultraland¨ (2005) klinken anders dan de voorgaande albums en bevatten meer geluiden van de jaren ´60 en ´70 psychedelica. De pers is nu gelukkig ook weer reuze enthousiast en waardeert de nieuwe richting en geluid.
In 2007, elf jaar na ¨Dead Cities¨, verscheen er weer een nieuw album met The Future Sound of London naam op de hoes. Het album heet ¨Environments¨ en bevat naast nieuwe ook oude nooit uitgebrachte nummers. Het is het eerste deel van een reeks nieuwe albums onder dezelfde naam, die de jaren erna volgen. Ook worden de archieven verder opengesteld voor de fans en volgen er zes delen in de serie ¨From The Archives¨. Op hun website FSOLdigital kun je al deze albums terugvinden.
Op 26 april 2019 bracht The Future Sound of London ¨Yage 2019¨ uit, bestaande uit elf nummers. Het album werd dat jaar ook op vinyl en cd uitgebracht op Record Store Day (de laatste release bevatte nog eens twee nummers).
Samen beginnen ze muziek te maken en in 1991 starten ze hun nieuwe project genaamd The Future Sound of London. Het eerste album wat ze onder deze naam uitbrengen is het album ¨Accelerator¨. Het nummer Papua New Guinea wordt in 1992 een grote hit en levert een leuke som geld op om te investeren in nieuwe apparatuur.
Lifeforms, het ultieme ambient album aller tijden
Met het verdiende geld konden er Akai S1000 samplers en andere spullen worden gekocht om hun geluid verder te perfectioneren. Als tussendoortje werd in 1993 het album ¨Tales of Ephidrina¨ uitgebracht onder de pseudoniem Amorphous Androgynous. Er wordt met ambient muziek gespeeld en dat smaakt de heren blijkbaar naar meer. Het aansluitende project wat volgt is de single Cascade, een veertig minuten durend nummer opgedeeld in zes stukken. Ondanks de lange duur lukt het om in de Top 30 van de Britse hitlijsten door te breken.
In 1994 komt het album ¨Lifeforms¨ uit en de recensies van de muziekjournalisten waren laaiend enthousiast. Twee cd´s vol met de meest bizarre elektronische geluiden gemixt met kabbelende beekjes, exotische vogels en andere oerwoudgeluiden plus natuurlijk de meest schitterende melodieën maken dit een album wat tot op de dag van vandaag nog steeds niet is overtroffen. Iedereen vroeg zich af hoe ze deze muziek in Godsnaam konden maken en welke wiet ze wel niet moesten roken om zulke muzikale fantasieën te verwezenlijken. Als je nog nooit naar dit album hebt geluisterd, raad ik je dit zo snel mogelijk aan wel te doen.
De jaren na Lifeforms
Met de komst van het Internet in de eerste Europese huishoudens bracht The Future Sound of London in 1994, net na Lifeforms, het album ¨ISDN¨ uit. Dit album is de registratie van een project waarbij de muziek live via een ISDN-verbinding werd verzonden. Revolutionair voor die tijd. De toon van het album was duisterder en ritmischer dan ¨Lifeforms¨. Cobain vond dat dit album helaas niet hun muzikale visie geheel kon waarmaken door het gebrek aan betere (of nog niet bestaande) apparatuur.
Met het in 1996 uitgekomen album ¨Dead Cities¨ stapte The Future Sound of London weer in een nieuwe richting en werden house/techno-elementen meer geïntegreerd in hun nummers.
Nummers die het in die tijd ontzettend deden waren ¨My Kingdom" en het breakbeat klinkende ¨We Have Explosives¨.
Het laatste nummer verscheen ook op de soundtrack van de geweldige PSX game wipE'out" 2097 gemaakt door de Engelse ontwikkelstudio Psygnosis. Voor deze supersnelle sci-fi arcade racer maakten The Future Sound of London ook nog een nieuw zweverig techno nummer met de titel ¨Landmass¨.
De jaren daarna werd het stiller rondom The Future Sound of London, mede door gezondheidsproblemen van Garry Cobain.
The Future Sound of London in het nieuwe millennium
Pas in 2002 brengen de heren weer nieuwe muziek uit, maar dan onder het al eerder gebruikte pseudoniem Amorphous Androgynous. De albums ¨The Issness¨ en ¨Alice in Ultraland¨ (2005) klinken anders dan de voorgaande albums en bevatten meer geluiden van de jaren ´60 en ´70 psychedelica. De pers is nu gelukkig ook weer reuze enthousiast en waardeert de nieuwe richting en geluid.
In 2007, elf jaar na ¨Dead Cities¨, verscheen er weer een nieuw album met The Future Sound of London naam op de hoes. Het album heet ¨Environments¨ en bevat naast nieuwe ook oude nooit uitgebrachte nummers. Het is het eerste deel van een reeks nieuwe albums onder dezelfde naam, die de jaren erna volgen. Ook worden de archieven verder opengesteld voor de fans en volgen er zes delen in de serie ¨From The Archives¨. Op hun website FSOLdigital kun je al deze albums terugvinden.
Op 26 april 2019 bracht The Future Sound of London ¨Yage 2019¨ uit, bestaande uit elf nummers. Het album werd dat jaar ook op vinyl en cd uitgebracht op Record Store Day (de laatste release bevatte nog eens twee nummers).
Voor altijd relevant
Het zal je misschien niet verbazen als ik zeg dat ¨Lifeforms¨ van The Future Sound of London tot mijn favoriete albums van de jaren ´90 behoort. De muziek is tijdloos en elke keer wanneer ik dit album hoor brengt het mij tot volledige rust.
Ik ben en blijf dan ook een groot fan van dit briljante duo en hoop dat in de komende jaren ze nog steeds muziek blijven uitbrengen. The Future Sound of London heeft ontzettend veel betekend voor de moderne ambient muziek en daarom dan ook mijn ode aan de heren Brian Dougans en Garry Cobain.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor je bericht!