Recensie: Colonizer van Sonic Gap

Het jaar is 2121. Selene heeft zich samen met de andere kolonisten op de maan gevestigd en begint een nieuw leven als AI-specialist in de ijzermijn-industrie. Ze woont in de maanstad Cynthia in de buurt van de Shackleton-krater. Verhuizen naar de maan vervulde een droom voor haar. De droom om te ontsnappen aan haar leven op aarde. Een nieuwe start in een nieuwe richting gaf haar voor het eerst in haar leven onafhankelijkheid en vrijheid. Maar de maan heeft een donkere kant...

Het verhaal van Selene, de kolonist, in een notendop. Gelukkig heeft de Zweedse synthwave producer Sonic Gap er een lang concept album van gemaakt met welgeteld 12 nummers. 

Het openingsnummer Colonizer is ingesproken door de Amerikaanse synthwave influencer en podcastmaker Kaarin Zoe Lee. Een cinematisch cyberpunk nummer wat zich ontpopt in een funky schouwspel. Dit is ook het enige nummer met vocalen. De rest is zo goed als instrumentaal en dat heeft Sonic Gap niet eerder gedaan. Ook heeft hij de gitaar deze keer aan de kant laten liggen. 

De instrumenten waarmee Colonizer is gemaakt zijn de Roland Juno 60, Roland Juno 106, Korg Polysix, Yamaha DX7, Polymoog, Roland D-50 en de Rhodes electrische piano. Misschien herken je diverse klanken uit deze hardware terug? Met deze scala aan instrumenten heeft Sonic Gap een album gemaakt vol met verschillende stijlen. Die stijlen komen overeen met de gemoedstoestand van Selene. Het is tenslotte ook niet niks om naar een andere planeet te verhuizen. Zo hoor je vrolijke up-tempo nummers als het geweldige Weightless en Rocket tot rustige, ietwat donkere, nummers als Late Night In Space, Lunar Cruise en Shackleton Crater vol met lo-fi, acidjazz en trip-hop invloeden. Niet echt synthwave, maar wel te gek om naar te luisteren.

Met het twaalfde nummer Explorer 2121 eindigen we dit album en wordt je dit nummer getrakteerd op synthwave, chiptune en het legendarische Giorgio Moroder-geluid van de film Scarface. Met een groots gebaar nemen we dan ook afscheid van Colonizer. Net als andere concept-albums verdient dit album ook meerdere luisterbeurten om de schoonheid van dit geheel te ontdekken.

Conclusie

Colonizer van Sonic Gap is een spannend synthwave concept-album met zijwegen naar andere stijlen van muziek (uptempo, acidjazz, trip-hop, chiptune etc.). Na meerdere luisterbeurten zul je ook erkennen dat dit een goed album is geworden. Het beste werk van Sonic Gap tot nu toe, kan ik je garanderen. Veel plezier!